De werpkist is inmiddels te klein geworden voor onze ondernemende pupjes, zeker nu ze de vrijheid hebben geroken! Dus nu hebben we ze overdag in een door hekjes afgeschermd gedeelte van de kamer, 's nachts in de werpkist. Maar eenvoudig is dit niet:
De werpkist moet dmv een steeds hogere plank worden afgesloten (anders klimmen ze er overheen), en tussen de hekjes weten ze steeds weer een gaatje te vinden om uit te ontsnappen.
De pups houden de werpkist wel voor gezien.
Chemme achter het hekje.
We maken ook een begin met de zindelijkheid: dmv een bak met kattengrit, waar ze toenemend bereid zijn tot hun plasje/poepje. Natuurlijk gaat het nog regelmatig mis, maar het begin is er!
Het plassen op de bak gaat nog niet altijd goed.
Vorige week is er al een begin gemaakt, maar deze week gaan we met volle energie verder met het leren gewoon te eten. Het valt niet mee om tegen moedermelk te concurreren, en Saartje voedt ze nog regelmatig. Met als resultaat, dat ze niet echt van harte beginnen te eten. We experimenteren met divers voer, maar vlees in warme melk gaat nog het beste.
Zogen, het past bijna niet meer:
http://www.youtube.com/watch?v=BFVy-x2hEvs&feature=youtu.be
Het is nog wel wennen, om gewoon te eten.
Even proberen of er nog iets te drinken is...
Maar daarmee zijn we er nog niet: het is nu ook belangrijk om de pupjes alvast aan van alles te laten wennen:
Altijd leuk, speelgoed
Een ballenbak is niet alleen voor kinderen leuk
Ook de stofzuiger moet bestudeerd
Lege plastic flessen aan elkaar geknoopt
Gezellig bij bezoek op schoot
En wat is dit nou weer voor raar ding?
Lekker ravotten in de kamer, het gaat er soms wild aan toe:
http://www.youtube.com/watch?v=Nze0fY2f_vg&feature=youtu.be
En vervolgens wordt ook de tuin verkend:
Coenraad in de tuin
Corneel vindt de tuin leuk
En tussendoor maken we natuurlijk ook nog wat "snoepige" foto's:
Corneel met zijn mooie gladde vachtje
Is Coenraad geen schatje?
Chemme gooit zijn charmes in de strijd
Schattig koppie van Catrijn
Casper kan zich goed vermaken met een knuffelbeest
Oma Tosca kwam ook nog even langs
Het gaat heel goed met Saartje
En hoe gaat het met onze Dobby?
Hij vindt het allemaal maar niks, dat puppyspul. Hij loopt voor ze weg (wat ze natuurlijk weer reuze interessant vinden), en zoekt zijn heil hogerop, waar ze (nog) niet bij kunnen. Uiteraard doen we ons best hem zo goed mogelijk voor de opdringerige kleintjes te beschermen.
Dobby vindt het allemaal maar niks
Geen opmerkingen:
Een reactie posten