woensdag 3 oktober 2012

15. Tot slot.




Casper/Mushu: het begon al met het feit dat hij de kleinste was, dat maakte hem al extra aandoenlijk. Dit wordt nog eens versterkt door die (te) grote oren, fraai gedrapeerd om een fijnbesneden koppie.
Als je in de kamer opeens een grote knuffel ziet weglopen, weet je gewoon dat daar Casper achter zit, zo grappig! Verder is Casper echt al een schoothondje, en heeft al menig bezoek heel gelukkig gemaakt: zo'n lief aaibaar pupje dat zo lekker op schoot ligt te slapen!



                                            



                                   


Coenraad/Jason: hij is grappig omdat hij als enige op de bank weet te klimmen, maar er vervolgens niet meer af kan komen, en dan hartverscheurend jammert, met veel gevoel voor theater. Hij heeft echt een heerlijk zijdezacht vachtje, waar hij zich maar wat graag over laat aaien. En als hij dan ook nog zijn koppie scheef doet, kun je niet anders dan smelten. Hier rust een  "zware" taak voor de toekomstige baasjes, om consequent stand te houden tegen zoveel charmes.











Corneel/Sil: hij valt op doordat zijn prachtig glad vachtje een bruine gloed heeft. De grootste uit het nest, en toch bescheiden en zachtmoedig, beslist geen haantje de voorste. Dweilen of vegen lukt me niet met hem erbij, hij vindt de "jacht" op dweil of veger echt geweldig! Ook grappig: regelmatig steken er pietepeuterige stukjes van een grassprietje of blaadje ed half uit zijn bekje. Zonder dat hij er iets mee doet, het ziet er heerlijk onnozel uit.










Chemme/Gemme: als je te midden van een beweeglijke "zee" van pupjes voelt dat er een paar kraaloogjes naar je zitten kijken, dan is dat Chemme, die op zijn kontje zit en echt naar je kijkt.
Ik vind zijn vermogen tot oogcontact prachtig. Ook biedt hij graag -door zo breed en plat mogelijk te gaan liggen- zijn buikje aan, kriebelen maar! We zijn met hem en Saartje op bezoek geweest bij zijn toekomstige baasjes, die hartje Amsterdam wonen. Chemme liet het allemaal rustig over zich heen komen, een evenwichtig manneke.











Catrijn/Trijntje: in de melancholie van het afscheid hebben we een grote troost: dit leuke meiske blijft bij ons! Nergens bang voor, zo lijkt het, en ook zo jong al met een duidelijke missie: schoothondje zijn!







Ik heb echt weer genoten van dit nest. Het was een hele intensieve periode, niet alleen vanwege de pups zelf, maar natuurlijk ook vanwege het bezoek van de vele puppybewonderaars. Zoveel belangstelling, geweldig gewoon!


Speciale dank aan het baasje van Corneel/Sil, die me als hondengedragsdeskundige steeds met raad en daad terzijde heeft gestaan, en me allerlei oefenmaterialen heeft geleend, waar ik nooit aan zou hebben gedacht, maar die zeker een rijkdom aan ervaringen voor de pups hebben betekend! Ook dank voor het (samen met collega) verrichten van de puppytesten, die de toekomstige baasjes nog extra inzicht gaven en adviezen opleverden tav hun pupje. En een privé-presentatie voor de toekomstige baasjes over het opvoeden van pups op 23 september, heel nuttig en leerzaam!
http://www.hondenschoolbreda.nl/ 


Ook de eigenaresse van papa Gemme, en haar gezin verdienen speciale dank. Zij zijn vanaf het begin enorm betrokken geweest bij dit eerste nest van Gemme, we hebben dit erg gewaardeerd. Ze heeft zich vol enthousiasme bezig gehouden met het verwerken van mijn verhalen en foto's tot deze weblog. En het is hartverwarmend te merken dat aan de andere kant van het land een paar mensen net zo trots zijn op dit nest als wij!
http://www.hetfriesemarkiesjegemme.nl/ 


Dank ook voor Frank Reiz, die samen met zijn vrouw Fridah bereid waren op hun vrije zaterdagmiddag de pups mooi op de foto te zetten.
http://www.frankreiz.nl/ 


Voor Saartje zit het er nu op, ze heeft 2 prachtige nestjes gebaard en opgevoed, en dat vinden we voldoende zo. Het is een flinke klus voor zo'n klein hondje, en we hebben vol bewondering gezien hoe ze met zoveel toewijding voor haar pupjes heeft gezorgd. Een geweldig moedertje!



                                                           "Trots op Saartje......"


En verder?? Wie weet........ over een paar jaar weer een nestje van Trijntje???


Met vriendelijke groet,
berrik2@gmail.com








14. 8e week.



De laatste week...
Is toch een beetje een week van afscheid nemen ...



                                   Allemaal kraaloogjes op een rij... ze houden alles in de gaten



Waar we de vorige week helemaal dol werden van het vele dweilen, lijkt dat inmiddels mee te vallen: zolang de schuifdeur naar de tuin open is, hebben ze voorkeur om daar hun plasje/poepje te deponeren. Dus het begin van zindelijkheid is er!
's Nachts slapen ze in een door hekjes afgeschermd gedeelte in de kamer, met open bench en "kattenbak". Dat is helaas 's ochtends een klus om schoon te maken: even zo veel poepjes/plasjes rondom als in de bak. Dus dat is poepjes ruimen en dweilen geblazen...



                                                         Onmisbare attributen



Met 7 weken oud, was het tijd voor een nieuwe onderneming: met het hele spul naar het winkelcentrum! Met 5 "begeleiders" (dank aan de baasjes van papa Gemme, helemaal vanuit het hoge noorden op bezoek!) en 1 fiets + fietskar ging men op weg. Daarbij hadden alle pupjes een halsbandje om, en riempjes mee, zodat ze in het centrum veilig uit de kar konden.
Papa Gemme was ook op bezoek, hij ging gezellig mee (moeder Saartje bleef thuis, we zijn nog steeds wat huiverig voor haar beschermdrift). Hij vond het reuze leuk, al die pupjes!



                                        Papa Gemme blijkt heel zorgzaam te zijn voor de pups




                                                Allemaal in de fietskar 


                                                  


Nou, er was veel bekijks! "Aaaaach..." en "ohhhh wat schattig", en de serveester liet prompt haar dienblad maar voor wat het was, om te kunnen puppyknuffelen. Diverse honden passeerden, en wie schetst onze verbazing: ook papa Gemme meende zijn kinderen te moeten beschermen!
Als fokker ben je erg blij om te zien dat de pupjes helemaal niet bang waren, en alles geïnteresseerd zaten te bekijken.




De pups vonden alle drukte wel prima



                                                   Catrijn vindt het wel interessant



                                         De serveerster zette het dienblad maar aan de kant



                                             Chemme vindt dat het bandje jeukt



                                                   Sil gelooft het wel allemaal 



                                                        Interessant zo'n grote hond



                                                Gemme past op zijn kleintjes
                               

  
Onderling stoeien de pups ook heel wat af, het gaat er soms echt ruig aan toe, met soms een harde blaf of piep. Een enkele keer bemoei ik me er nu mee, maar meestal is er toch wel een keurige rem als er pijn aangegeven wordt. Want die tandjes worden wel steeds scherper!


  http://www.youtube.com/watch?v=e0PS-wWk29k&feature=youtu.be 
                                                            Saartje speelt mee met de pups




                                                     De pups zijn dol op veterschoenen



Ik vergeet nog te vermelden, dat we tussendoor nog een paar keer de nageltjes geknipt hebben. Ik blijf het een vervelende maar helaas toch noodzakelijke klus vinden.



                                                Schattig zo'n scheef koppie (Jason)



Zaterdag 22 september kwam Frank Reiz langs: eigenaar van Saartjes zoon Zulla uit het vorige nest, EN fotograaf. Hij heeft dapper deze ondernemende en geen moment stilzittende pups op de foto gezet, geen geringe prestatie!




                                                        Fotograaf Frank Reiz in actie
                                                           http://www.frankreiz.nl/




Op zondag 23 september (7 weken en 5 dagen) komen de nieuwe puppybaasjes allemaal tegelijk bij ons op bezoek. Het baasje van Sil is hondengedragsdeskundige, en is bereid uitleg te geven (zelfs met Power Point) over het opvoeden van pups, met daarbij per pup de speciale aandachtspunten zoals die naar voren kwamen bij de puppytesten (vorige week verricht).
Haar verhaal betekent een leerzaam en mooi afgerond einde van deze nestperiode.




                                             Casper ligt graag op schoot bij visite



Aansluitend nemen al 3 baasjes hun pupjes mee, en dat betekent dat we afscheid moeten nemen van Sil (Corneel), Jason (Coenraad) en Gemme (Chemme). En op woensdag 26 september (9e week) nemen we afscheid van Mushu (Casper).
Daarbij moet ook het zakelijke gedeelte niet vergeten worden: een contract moet getekend, en er moet uiteraard ook betaald worden.


http://www.youtube.com/watch?v=yXf9GjdL-Ao&feature=youtu.be 
                                                                 Let op de speelgoedaap



Ik druk ieder op het hart, dat mocht het toch niet gaan met de pup, om wat voor reden dan ook, men toch vooral ALTIJD de pup bij mij terugbrengt (ik sta doodsangsten uit dat een pup van ons van hand tot hand zou gaan, of naar het asiel zou moeten).
Tot slot de speelgoedknuffel (met nestgeur), en een tas met spulletjes (oa een zak puppybrokjes) mee. En dan ...... een laatste knuffel, een brok in de keel, en uitzwaaien maar...



Dobby zal de pups niet missen




 
                                                           Afscheid nemen .......



En Saartje? Die lijkt zich bijzonder weinig van het vertrek van haar pups aan te trekken..!
Ze speelt vol overgave met het resterende pupje, onze Trijntje (Catrijn).
En ze heeft gelijk: het leven gaat door, en het is tijd ons nu te richten op deze nieuwe missie: het opvoeden van onze Trijntje!



                                                     Catrijn in training voor schoothondje .....






 








dinsdag 25 september 2012

13. 7e week.


                                                             Casper in slaap.


Elke ochtend worden we bestormd door 5 blije, hevig kwispelende pupjes, elke keer weer een feest om mee te maken!


Het is echt een drukke week:


Eerst: tijd voor de eerste vaccinatie. De dierenarts zou eerst bij ons thuis komen, maar helaas ging dat niet door. Dus wij dan maar naar de dierenarts, best wel een hele onderneming.
5 pupjes in een bench, moeder Saartje en Dobby mee (de volwassen honden moesten ook weer gevaccineerd). In de auto eerst luid protest (hun eerste autoritje!), al werd dat gaandeweg beter. Dan het sjouwen met zo'n bench over een drukke straat, talloze mensen die bleven staan: "ach wat lief", en: "hebben ze al een baasje?". Eenmaal binnen bij de dierenarts gedroegen de pupjes zich perfect, gelukkig was het ook een erg aardige dierenarts, die elk pupje wist af te leiden met wat lekkere brokjes, en hoppa, de injectie was alweer gezet.
We werden geprezen omdat de pupjes EN moeder er zo goed uitzagen. Wij stonden er uiteraard heel trots bij te glunderen.
Op de terugweg hebben alle pups geslapen, moe van alle nieuwe indrukken.


                                               Het wennen aan de bench gaat al heel aardig


De derde ontworming (6 weken) mocht pas een paar dagen na de vaccinatie gegeven worden. Dus het schema van ontwormen schuift daarmee een paar dagen op.


                                                            Coenraad slaapt


We krijgen heel veel bezoek: vrienden en kennissen, collega's, en natuurlijk niet te vergeten de nieuwe pupbaasjes. De pups vinden het allemaal heel gezellig, al zitten ze ook regelmatig in "slaapstand" en dat is dan wel weer jammer voor het bezoek.


                                                     Samen slapen op het kussen


                                             Chemme weet bezoek goed te charmeren


En de plasjes en poepjes worden inmiddels steeds meer en groter. Een deel komt gelukkig terecht op onze bak met kattengrit, of in de tuin (schuifdeur steeds open), maar minstens even zo veel komt overal in de kamer terecht. Pups zijn echt geweldig om mee te maken, maar het vele opruimen en dweilen is wel echt een nadeel!
En vegen en dweilen kan alleen maar rustig als de pups slapen, want vechten met veger of dweil is feest voor de pups! 


                                                  Gezellig samen de veger te lijf


                                                        De lege flessen blijven ook leuk


Het eten gaat steeds beter, ze hebben inmiddels echt een prima eetlust. Althans voor vlees, de brokjes (al of niet geweekt) kunnen op minder enthousiasme rekenen. Best lastig om te bezien hoeveel ze precies moeten hebben. Sommige pups (bijv Coenraad) weten van geen ophouden, en eten zich echt tonnetje rond.
Ik probeer de pups apart, uit eigen bakjes te laten eten, in plaats van uit de 2 bordjes tot dusver.
Maar helaas, ze lijken dit helemaal niet te begrijpen, blijven steeds in elkaars bakjes duiken. Dus toch maar weer in borden, dat gaat toch gewoon het beste, en ik zit erbij en zorg er voor dat geen enkele pup te kort komt. Het eten gaat inmiddels wel heel goed. Roep ik "eten"! komen er uit allerlei hoeken pups aangerend, ze weten het precies!


Saartje ondertussen, is meer en meer bezig met spelen met haar pups. Het ziet er (net als vorige keer) wat raar uit: ze bijt steeds in pootjes, duwt ze om, en houdt op als ze gaan liggen. We zien het aan, en vertrouwen blindelings op haar opvoedingskwaliteiten.
Nog steeds gaat ze af en toe voor de pups liggen, die dan zich nog steeds enthousiast op haar tepels storten. Maar lang plezier hebben ze er niet van; het lijkt alsof ze haar toch pijn doen, want al snel staat ze grommend op en loopt weg, met 5 happende pupjes achter zich aan.


                                                       Dobby blijft zowaar liggen!


Aan het eind van de week kwam de fokadviescommissie van de rasvereniging het nest bezoeken, om een eerste indruk van deze nieuwe markiesjes te krijgen. Ook hier weer lovende woorden: "Zeer homogeen nest, goede socialisatie. Aanwinst voor de fok!"
Uiteraard waren we ook hier heel verguld mee.

 
En eveneens eind van deze week staat er nog iets interessants op het programma:
De puppytesten, die het baasje van Corneel (tevens hondengedragsdeskundige), samen met een collega, bereid is af te nemen. Wat ze precies concluderen uit de diverse reacties van de pups weet ik (nog) niet, maar ik ben er in ieder geval trots op dat ik geen van de puppy's erg angstig of ontregeld zie reageren. Alle 5 doorstaan ze toch (meer of minder) vrolijk en dapper alle confrontaties met bijzondere prikkels. 


                                                                         Lief


Overigens blijkt de intuiïtie van de nieuwe baasjes met al in het begin voorkeur voor een bepaalde pup toch heel goed te kloppen. Ik zie de gemaakte combinaties helemaal zitten, en natuurlijk is het geweldig dat dat dan ook nog zo fantastisch overeenkomt met ieders voorkeur!
De definitieve namen worden:
          - Coenraad wordt Jason
          - Corneel wordt Sil
          - Casper wordt Mushu
          - Chemme wordt Gemme
          - Catrijn wordt Trijntje
We gaan oefenen met de namen, want het is (voor ons) wel even omschakelen.


                                    Ze kunnen nog steeds knus op een hoopje liggen slapen



 


                                                       



 






12. 6e week




We gaan natuurlijk verder met ervaringen opdoen:
We beginnen nu elke dag om de beurt met een pupje op de arm wandelen in onze straat, meestal met een paar mensen, één pupje per persoon.
Dat is eerst best eng voor de pups, maar gaandeweg zie je ze steeds nieuwsgieriger om zich heen kijken. Toen ze uiteindelijk even in het gras mochten staan, was dat direct erg interessant: neusjes diep in het gras, happen aan grassprietjes etc. En uiteindelijk zelfs vrolijk rennen en stoeien op het grasveld!
Helaas heb ik hier geen foto's van; ik was te druk bezig met opletten. Want aangezien ze nog niet gevaccineerd zijn, staat nabije kennismaking met andere honden nu nog niet op het programma.

Verder kwamen kinderen uit de buurt op bezoek, of collega's die met hun kinderen langs kwamen.
De pups gedroegen zich bij alle drukte voorbeeldig, en lieten zich alle aandacht keurig aanleunen.


Bezoekje van kinderen uit de buurt.


Onze kamer wordt hoe lager hoe meer een speeltuin. Nu zelfs een tunnel er bij, wat ze direct erg interessant vonden.


                                                         Onze puppy-speeltuin....


En af en toe rammelen we met allerlei rammelaars, of toeteren we met een toeter, alles om de pups ook weerbaar tegen onverwachte (harde) geluiden te maken.


                                                  Kennismaken met een tamboerijn.


Het eten blijft wat wisselend gaan, maar als onze kieskeurige pupjes het lekker vinden, dan gaat het prima! Vooral Coenraad en Corneel hebben een uitstekende eetlust. Coenraad heeft zelfs nog een paar keer gebraakt, volgens mij waarschijnlijk omdat hij zo gulzig kan eten. We hebben hem uit bezorgdheid nog een keer extra gewogen, maar afvallen deed hij zeker niet.


In plaats van de gebruikelijke lapjes met nestgeur voor straks als het pupje naar zijn nieuwe baasje gaat, hebben we bedacht dat een knuffel met nestgeur toch minstens zo leuk is. Kan pupje er nog gezellig tegenaan liggen ook, net zoals ze normaal ook knus tegen elkaar liggen. Dus ligt de kamer ook bezaaid met alle mogelijke knuffels, waar ze ook graag mee spelen.


                                                       Knus tegen speelgoedknuffel aan.


De werpkist is totaal niet meer interessant, de pups liggen er nog maar zelden in. Om alvast te wennen aan de bench (straks bij hun nieuwe baasjes) installeren wij ook een bench in de kamer.


                                                 Bench vol met speelgoedknuffels, elke pup krijgt er 
                                                                   straks eentje mee naar zijn nieuwe huis. 


Aan het eind van de 6e week kwam de chipper. Met een flinke naald werd de chip ingebracht, en alle pupjes -behalve Chemme- hebben luid geprotesteerd.


                                           Zo'n grote spuit in zo'n schattig klein hondje .....


En na al die nieuwe indrukken, lekker uitrusten:


                                                    Casper slaapt op het hondenkussen.


                                                      Chemme is al een echt schoothondje.


                                                        Catrijn kan er ook wat van.


                                                            Coenraad heeft voorkeur voor het huisje van stof
                                                                  





zaterdag 22 september 2012

11. 5e week.



De werpkist is inmiddels te klein geworden voor onze ondernemende pupjes, zeker nu ze de vrijheid hebben geroken! Dus nu hebben we ze overdag in een door hekjes afgeschermd gedeelte van de kamer, 's nachts in de werpkist. Maar eenvoudig is dit niet:
De werpkist moet dmv een steeds hogere plank worden afgesloten (anders klimmen ze er overheen), en tussen de hekjes weten ze steeds weer een gaatje te vinden om uit te ontsnappen.



                                             De pups houden de werpkist wel voor gezien.


 

                                                        Chemme achter het hekje. 



We maken ook een begin met de zindelijkheid: dmv een bak met kattengrit, waar ze toenemend bereid zijn tot hun plasje/poepje. Natuurlijk gaat het nog regelmatig mis, maar het begin is er!



                                          Het plassen op de bak gaat nog niet altijd goed.



Vorige week is er al een begin gemaakt, maar deze week gaan we met volle energie verder met het leren gewoon te eten. Het valt niet mee om tegen moedermelk te concurreren, en Saartje voedt ze nog regelmatig. Met als resultaat, dat ze niet echt van harte beginnen te eten. We experimenteren met divers voer, maar vlees in warme melk gaat nog het beste.



Zogen, het past bijna niet meer:
http://www.youtube.com/watch?v=BFVy-x2hEvs&feature=youtu.be



                                                           Het is nog wel wennen, om gewoon te eten.



                                             Even proberen of er nog iets te drinken is... 



Maar daarmee zijn we er nog niet: het is nu ook belangrijk om de pupjes alvast aan van alles te laten wennen:


                                                                          Altijd leuk, speelgoed



                                          Een ballenbak is niet alleen voor kinderen leuk



                                                               Ook de stofzuiger moet bestudeerd



                                             Lege plastic flessen aan elkaar geknoopt


                                                                 Gezellig bij bezoek op schoot



                                             En wat is dit nou weer voor raar ding?


 Lekker ravotten in de kamer, het gaat er soms wild aan toe:
 http://www.youtube.com/watch?v=Nze0fY2f_vg&feature=youtu.be


En vervolgens wordt ook de tuin verkend:


                                                                        Coenraad in de tuin



                                                                    Corneel vindt de tuin leuk


En tussendoor maken we natuurlijk ook nog wat "snoepige" foto's:


                                                         Corneel met zijn mooie gladde vachtje



                                                         Is Coenraad geen schatje?


                                                              Chemme gooit zijn charmes in de strijd



                                                                Schattig koppie van Catrijn



                                       Casper kan zich goed vermaken met een knuffelbeest


                                               Oma Tosca kwam ook nog even langs


                                                Het gaat heel goed met Saartje


En hoe gaat het met onze Dobby?
Hij vindt het allemaal maar niks, dat puppyspul. Hij loopt voor ze weg (wat ze natuurlijk weer reuze interessant vinden), en zoekt zijn heil hogerop, waar ze (nog) niet bij kunnen. Uiteraard doen we ons best hem zo goed mogelijk voor de opdringerige kleintjes te beschermen.


                                                 Dobby vindt het allemaal maar niks