Elke ochtend worden we bestormd door 5 blije, hevig kwispelende pupjes, elke keer weer een feest om mee te maken!
Het is echt een drukke week:
Eerst: tijd voor de eerste vaccinatie. De dierenarts zou eerst bij ons thuis komen, maar helaas ging dat niet door. Dus wij dan maar naar de dierenarts, best wel een hele onderneming.
5 pupjes in een bench, moeder Saartje en Dobby mee (de volwassen honden moesten ook weer gevaccineerd). In de auto eerst luid protest (hun eerste autoritje!), al werd dat gaandeweg beter. Dan het sjouwen met zo'n bench over een drukke straat, talloze mensen die bleven staan: "ach wat lief", en: "hebben ze al een baasje?". Eenmaal binnen bij de dierenarts gedroegen de pupjes zich perfect, gelukkig was het ook een erg aardige dierenarts, die elk pupje wist af te leiden met wat lekkere brokjes, en hoppa, de injectie was alweer gezet.
We werden geprezen omdat de pupjes EN moeder er zo goed uitzagen. Wij stonden er uiteraard heel trots bij te glunderen.
Op de terugweg hebben alle pups geslapen, moe van alle nieuwe indrukken.
De derde ontworming (6 weken) mocht pas een paar dagen na de vaccinatie gegeven worden. Dus het schema van ontwormen schuift daarmee een paar dagen op.
We krijgen heel veel bezoek: vrienden en kennissen, collega's, en natuurlijk niet te vergeten de nieuwe pupbaasjes. De pups vinden het allemaal heel gezellig, al zitten ze ook regelmatig in "slaapstand" en dat is dan wel weer jammer voor het bezoek.
En de plasjes en poepjes worden inmiddels steeds meer en groter. Een deel komt gelukkig terecht op onze bak met kattengrit, of in de tuin (schuifdeur steeds open), maar minstens even zo veel komt overal in de kamer terecht. Pups zijn echt geweldig om mee te maken, maar het vele opruimen en dweilen is wel echt een nadeel!
En vegen en dweilen kan alleen maar rustig als de pups slapen, want vechten met veger of dweil is feest voor de pups!
Het eten gaat steeds beter, ze hebben inmiddels echt een prima eetlust. Althans voor vlees, de brokjes (al of niet geweekt) kunnen op minder enthousiasme rekenen. Best lastig om te bezien hoeveel ze precies moeten hebben. Sommige pups (bijv Coenraad) weten van geen ophouden, en eten zich echt tonnetje rond.
Ik probeer de pups apart, uit eigen bakjes te laten eten, in plaats van uit de 2 bordjes tot dusver.
Maar helaas, ze lijken dit helemaal niet te begrijpen, blijven steeds in elkaars bakjes duiken. Dus toch maar weer in borden, dat gaat toch gewoon het beste, en ik zit erbij en zorg er voor dat geen enkele pup te kort komt. Het eten gaat inmiddels wel heel goed. Roep ik "eten"! komen er uit allerlei hoeken pups aangerend, ze weten het precies!
Saartje ondertussen, is meer en meer bezig met spelen met haar pups. Het ziet er (net als vorige keer) wat raar uit: ze bijt steeds in pootjes, duwt ze om, en houdt op als ze gaan liggen. We zien het aan, en vertrouwen blindelings op haar opvoedingskwaliteiten.
Nog steeds gaat ze af en toe voor de pups liggen, die dan zich nog steeds enthousiast op haar tepels storten. Maar lang plezier hebben ze er niet van; het lijkt alsof ze haar toch pijn doen, want al snel staat ze grommend op en loopt weg, met 5 happende pupjes achter zich aan.
Aan het eind van de week kwam de fokadviescommissie van de rasvereniging het nest bezoeken, om een eerste indruk van deze nieuwe markiesjes te krijgen. Ook hier weer lovende woorden: "Zeer homogeen nest, goede socialisatie. Aanwinst voor de fok!"
Uiteraard waren we ook hier heel verguld mee.
En eveneens eind van deze week staat er nog iets interessants op het programma:
De puppytesten, die het baasje van Corneel (tevens hondengedragsdeskundige), samen met een collega, bereid is af te nemen. Wat ze precies concluderen uit de diverse reacties van de pups weet ik (nog) niet, maar ik ben er in ieder geval trots op dat ik geen van de puppy's erg angstig of ontregeld zie reageren. Alle 5 doorstaan ze toch (meer of minder) vrolijk en dapper alle confrontaties met bijzondere prikkels.
Overigens blijkt de intuiïtie van de nieuwe baasjes met al in het begin voorkeur voor een bepaalde pup toch heel goed te kloppen. Ik zie de gemaakte combinaties helemaal zitten, en natuurlijk is het geweldig dat dat dan ook nog zo fantastisch overeenkomt met ieders voorkeur!
De definitieve namen worden:
- Coenraad wordt Jason
- Corneel wordt Sil
- Casper wordt Mushu
- Chemme wordt Gemme
- Catrijn wordt Trijntje
We gaan oefenen met de namen, want het is (voor ons) wel even omschakelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten